หน้าเว็บ

วันพุธที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2556

บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่3 [20 March 2013]


บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่3 [19 March 2013]@HomeScreen....


วันที่ 3 ของการฝึกงาน วันนี้ไปถึงที่ทำงานเร็ว ขนาดกะเวลาออกจากบ้านช้าลงทุกวันแล้ว ก็ยังไปถึงเร็ว ซึ่งเร็วกว่าพี่ๆในบริษัท ทำให้เข้าบริษัทไม่ได้ รอไม่ถึงห้านาที พี่แจ้วก็มาถึง พร้อมบอกว่า วันนี้มีพี่หมู กะ พี่ ทัตไม่เข้าบริษัท เดาๆไว้ว่าวันนี้น่าจะว่าง

เพราะพี่ๆไม่เข้าบริษัท วันนี้เลยดูเหงาๆ เงียบๆ ไปหน่อย แต่เพราะเมื่อวานทำ Yii ได้ไม่เท่าไหร่ วันนี้เลยตบตีกับ Yii มากขึ้น เริ่มนำมาต่อกับฐานข้อมูล เล่นกับฐานข้อมูลเรื่อยๆ ไม่ได้ทำอะไรมาก ลองใช้พวกคำสั่ง ของ MySQL ให้แสดงผลในรูปแบบต่างๆ ทั้งGridview หรือ Listview 



หลังจากที่ลองเล่นYii มาซักพัก ก็พบว่าข้อดีของFramework ตัวนี้คือคำสั่งที่ใช้เขียนง่าย สะดวก รวดเร็ว ลดบรรทัดในการเขียนโค้ด แต่ข้อเสียคือ เราต้องทำฟอร์มของFramework นี้ ได้อารมณ์เหมือนเขียนภาษาใหม่ ซึ่งมันจะไม่ค่อยยืดหยุ่นเท่าไหร่ ซึ่งไม่ค่อยดีมากนัก แต่ที่พี่ให้ลองมาใช้ Yii เพราะต้องการให้เราศึกษา MVC (สถาปัตยกรรมซอฟต์แวร์ชนิดหนึ่ง) => Model,View,Controller คือเป็นการแบ่งงานเป็นส่วนๆ เพื่อให้จัดการง่าย โดยจะมีการส่งข้อมูลผ่านซึ่งกันและกัน 


(http://oogosite.files.wordpress.com/2011/10/mvc.png)

ซึ่งหลังจากเลิกงาน ก็วางแผนไว้ว่า พรุ่งนี้จะลองทำจำพวก CSS หรือ JQUERY ดู ซึ่งพี่ๆก็บอกว่า ดีแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะสอนทำพื้นฐานคร่าวๆดูก่อน แล้วค่อยดูต่อไป 

วันอังคารที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2556

บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่2 [19 March 2013]


บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่2 [19 March 2013]@HomeScreen....


ฝึกงานวันที่2 หลังจากเมื่อวานที่ลองเดินทางไปครั้งแรก ก็พอรู้แล้วว่าควรออกจากบ้านตอนกี่โมง เลยเดินทางแบบสบายๆไม่ได้เร่งรีบอะไรมากนัก


(หน้าบริษัท)

  มาถึงที่บริษัทตอน 9.30 น. ก็มีพี่ทัตและพี่แจ้วมาถึงแล้ว ก็นั่งเล่นเนตพลางๆรอพี่หมูไปก่อน พอพี่ๆมาถึงครบ พี่หมูก็เริ่มถามอยากทำอะไรเป็นพิเศษไหม หลังจากดูงานของบริษัทไปเมื่อวาน ซึ่งรักก็บอกไปว่า ยังไงก็ได้ พี่เค้าก็เลยให้โหลดโปรแกรม Tortoise svn 



(http://blogs.wandisco.com/tag/tortoisesvn/)

เป็นโปรแกรมสำหรับการแชร์โค้ดของผูพัฒนาในกรณีมีผู้พัฒนามากกว่าหนึ่งคน สามารถดูความก้าวหน้าของงานและดูว่างานที่ทำเสร็จสมบูรณ์แค่ไหน เราก็ลองเล่นๆดูๆ ซักพัก ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจตัวโปรแกรมของพี่ๆเค้าเท่าไหร่ พี่หมูเลยถามว่าลองทำพวก Framework ดูไหม? เราก็บอกว่า ได้ ลองทำดูค่ะ พี่เค้าก็เลยให้หนังสือมาเล่มนึง ซึ่งเกี่ยวกับ Yii PHP Framework 



ลองเอามานั่งเขียน นั่งเล่น นั่งพิมตามหนังสือไปเรื่อยๆ โอ้วว ก็ไม่ได้ยากแหะ เพราะว่าFramework ทำให้เขียนง่ายขึ้น เพราะเริ่มมีตัวช่วย เขียนได้ส้ั้นลง ถูๆไถๆ ออกมาได้เป็นหน้าตาแบบนี้ 


เท่าที่ดูๆ ตัวเองยังเขียนไม่มีแบบแผนไม่มีจุดหมาย เลยดูสะเปะสะปะ ไม่ค่อยได้ดั่งใจตัวเองเท่าไหร่ เลยถามพี่เค้าว่า พี่ลองให้โจทย์รักทำดูไหม? เผื่อจะได้ทำดูดีขึ้น ด้วยความที่ท้ายบทมีตัวอย่างให้ลองทำ พี่เค้าก็เลยบอกว่างั้นลองทำดูเลย แล้วค่อยมาดูกันว่าเป็นยังไง นั่งเขียนๆพิมพ์ๆ จนห้าโมงครึ่งแล้ว ก็ถึงเวลากลับ ร่ำลาพี่ๆในบริษัท วางแผนไว้ว่าพรุ่งนี้มาทำต่อ 

วันจันทร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2556

บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่1 [18 March 2013]


บันทึกท่องโลกกว้าง วันที่1 [18 March 2013]@HomeScreen....


  วันนี้เริ่มต้นฝึกงานวันแรก บอกได้เลยว่าตื่นเต้นมาก จน ตื่นสาย.... ต้องรีบออกจากบ้าน 7.30 น. แต่ถึงกระนั้นโชคช่วย เพราะเป็นช่วงปิดเทอม รถจึงไม่ติดมาก กลายเป็นว่าไปเร็วกว่าที่คิดนั่งรถตู้เพียงชั่วโมงเดียวก็ถึงห้างสรรพสินค้าเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน จึงเริ่มต้นอาหารเช้ากับมัฟฟินฟรีของMcDonal เติมพลังสำหรับฝึกงานวันแรก



  พี่เอก เจ้าของบริษัทที่ฝึกงาน ได้นัดไว้ว่าหากถึงห้างเดอะมอลล์ งามวงศ์วานแล้วให้โทรหาพี่เค้าก่อนเพื่อบอกเส้นทางไปบริษัท ซึ่งเมื่อโทรไปพี่เอกบอกว่าให้นั่งวิน ไปลงตลาดประชานิเวศน์ แล้วให้โทรหาพี่เค้าอีกที แล้วพี่เค้าจะมารับ เมื่อไปถึงที่หมาย ก็รอพี่เอกสักพัก พี่เค้าก็พาไปบริษัทซึ่งเป็นบริษัทเล็กๆ ใกล้บริเวณนั้น 

พี่เอกบอกว่าเริ่มงานตอน 9.30 น. ซึ่งพอไปถึงบริษัทแล้ว ก็พบพี่คนนึง ชื่อพี่ทัต มาทำงานแล้ว และก็มีพี่คนอื่นๆเริ่มตามมา คือ พี่แจ้ว (รุ่นพี่SC37) พี่เอ็ม พี่หมอ ด้วยความที่ตอนเช้ายังไม่มีอะไรให้ทำ พี่เค้าก็บอกว่าให้นั่งเล่นเนตไปเรื่อยๆก่อน รอพี่หมู ซึ่งพี่เค้าจะมาเป็นพี่เลี้ยงฝึกงานให้เราอีกที รอจน 10.30 น. พี่หมูก็มาถึง ที่มาถึงช้าเพราะมีปัญหาด้านการจราจร พี่หมูก็เข้ามาถามถึงสกิลโปรแกรมมิ่งของเรา ใช้PHP,MySQL,Javascript,JQUERY เป็นไหม? เราก็ตอบไปว่า เป็นนิดหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำงานอะไรได้มาก พี่หมูเลยเริ่มต้นให้ลง Netbean (เป็นโปรแกรมสำหรับการโค้ดดิ้งภาษาต่างๆ จำพวก PHP,Java,C,C++)ก่อน 

(โปรแกรม Netbean)


 เมื่อลงเสร็จแล้วพี่หมู ก็ถามว่า รู้จัก Filezilla ไหม? ซึ่งเราก็ตอบไป ไม่รู้จัก พี่หมูก็เลยให้ลงโปรแกรมก่อนแล้วมาอธิบายให้ฟัง Filezilla คือ โปรแกรมสำหรับติดต่อกับ FTP Server เพื่อ upload หรือ Download ไฟล์สำหรับการทำเวปไซต์ 

(โปรแกรม Filezilla)


  เมื่อลงFilezilla เสร็จ พี่หมูก็นำโค้ดของเวปไซต์ที่พี่ๆในบริษัทเคยทำ เพราะพี่หมูต้องไปทำโปรเจคของบริษัทเลยไม่มีเวลามาดูแลเรามาก พี่หมูเลยบอกว่า "ศึกษาตัดโค้ดไปก่อนนะ ถ้าเบื่อๆก็นั่งเล่นเนตไปก่อน แล้วค่อยกลับมาดูกันว่ารักทำไรได้บ้าง" แล้วก็จากไป เราก็เลยศึกษาโค้ดที่พี่เค้าให้มา ลองเขียนตาม พอเวลาผ่านไปซักพักพี่หมูก็บอกว่า "ลองศึกษาพวกArray ของPHP ดูนะ มันมีแบบ Associative array ถ้ารักพอเข้าใจ ก็จะเริ่มเขียนได้ง่ายขึ้น" เราก็เลยย้ายไปศึกษาตามที่พี่หมูบอก ช่วงเวลาที่ศึกษาโค้ด พี่ๆที่บริษัทก็หมั่นเวียนมาดู มาถาม มาคุย พี่ทุกคนน่ารักมาก เป็นกันเอง ดูไม่เครียด พอตอนบ่ายก็มีพี่ที่เป็น SA เข้ามาในบริษัท ชื่อพี่โมทย์ ซึ่งพี่เค้าเป็นคนดูแลจัดการ วางแผนงาน 

  จนถึงตอน 17.30 น. พี่ที่บริษัทก็บอกว่าให้กลับบ้านได้แล้ว ซึ่งก่อนกลับ พี่โมทย์เค้าก็เข้ามาถามว่าเป็นไงบ้าง ซึ่งเราก็ตอบไปว่า ยังไม่ค่อยทำอะไรมากนัก พี่เค้าถามว่า ลองดูโปรเจคของบริษัทที่ตอนนี้ทำอยู่ไหม? แล้วพี่เค้าก็เริ่มอธิบายโปรเจค คร่าวๆ แล้วบอกว่า ยังไงพรุ่งนี้ลองเข้ามาดูส่วนนี้ก่อนก็ได้ ลองเอาเอกสารเกี่ยวกับงานไปอ่านดูก่อน แล้วพรุ่งนี้ก็เข้ามาดูใหม่ พี่เค้าก็เลยบอกว่างั้นกลับบ้านได้เลย ก็เลยเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ......



วันพุธที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555

เจ็บ

เจ็บ......

อยู่ดีๆก็เจ็บขึ้นมา......
รู้สึกอ่อนแอ เมื่อได้ยินเรื่อง.....ครอบครัว....

กำลังอดทนให้ได้มากที่สุด....เพื่อจะทำให้ท่านรู้สึกดี
แม้ตอนนี้ ท่านกำลังต่อสู้อยู่คนเดียว....อยากเป็นกำลังใจให้

เข้าใจสัจธรรมของมนุษย์.....แต่ยังยอมรับไม่ได้....ทำไมหรือ
นั้นนะสิ.....ทำไงดี....กับความเจ็บปวดนี้....
จะทนได้นานซักแค่ไหนกันนะเรา.....

เป็นคนเห็นแก่ตัวที่รั้งท่านไว้.....
อยากให้ท่านอยู่กับเราไปก่อน.....บางทีท่านจะคิดอย่างนั้นหรือเปล่านะ?...

อดทนอีกหน่อยได้ไหม...อย่าเพิ่งจากกันไป....
เพียงยังอยู่เคียงข้างกันไปก่อน.... ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
เราเห็นแก่ตัวไปไหม...ท่านต้องต่อสู้อยู่ตัวคนเดียว....
ท่านต้องเจ็บอยู่คนเดียว....ไม่จริงหรอก...เจ็บเหมือนกัน...เจ็บมากด้วย

ทำไมนะ....ไม่อยากให้ท่านเจ็บ....แต่ไม่อยากให้ท่านจากไปเช่นกัน....
ควรทำอย่างไรดี...กับความเจ็บนี้...จะทนได้เหมือนท่านไหมนะ?...


จะทนได้นานแค่ไหนกันเชียว..ทั้งเราและท่าน....


จะทนรั้งท่านไว้นานขนาดไหนกันหนอ....เรา....
ความเจ็บปวดของเราคนไม่ได้ถึงครึ่งของท่าน....

อดทนจนกว่าจะหายนะท่าน.....กำลังใจของเรานั้น...มีให้เสมอ
ขอเพียงอย่าทิ้งกันไป...ขอแค่นั้น.....มันคงเป็นเรื่องยาก

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555

HOME


HOME
....
..
.
บ้าน...............


นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน...
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เจอคนในครอบครัว...
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้คุยกับคนในครอบครัว...
แม้กระทั่งโทรศัพท์...
มันเป็นความห่างเหินที่...ไม่อยากให้เกิด

ทำไมเราถึงเริ่มไม่อยากกลับบ้าน...
งานเยอะ...
เรียนหนัก...
เหนื่อย...

หลากหลายข้ออ้างที่ทำให้เราไม่คิดถึงบ้าน...
ไม่คิดถึงคนที่รอเราอยู่....

เวลาที่เรามีความสุขกับที่ใดที่หนึ่งมาก
เราจะลืมนึกถึงบ้านที่เราเคยมีความสุขมาก่อน


แต่....

เมื่อไหร่ที่เรามีความทุกข์ จากสิ่งใดๆ...
เราจะหันกลับมามองบ้านเป็นอย่างแรก
ช่างน่าสงสารจริงๆ บ้านเป็นตัวสำรองของใครหลายๆคน


แต่ไม่ว่ายังไง....
แม้เราจะทุกข์บ้าง สุขบ้าง
ทุกครั้งที่เราคิดถึงบ้าน เราจะเห็นว่า...
บ้านยิ้มต้อนรับเราเสมอ....

ขอเพียงอย่าลืมกันก็พอ ............

วันเสาร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2555

เริ่ม

เริ่ม......

เคยคิดไหมว่าจุดเริ่มต้นของเราอยู่ตรงไหน
.
..
...
ตั้งแต่ในท้องแม่
...
ตั้งแต่เข้าเรียน
...
ตั้งแต่แต่งงาน
...


นั้นนะสิ ดูเยอะแยะไปหมดเลย

ตั้งแต่เราเริ่มคิดที่จะทำอะไรซักอย่าง มันคือการเริ่มต้นหรือเปล่าน่ะ?
แม้ว่าสิ่งที่เราคิดที่จะทำ เราอาจจะไม่ทำจริงๆแล้วในอนาคต

...

ชีวิตที่ไม่มีการเริ่มต้น คงเป็นอะไรที่น่าเบื่อหน่าย
อยู่ในวงจรชีวิตเดิมๆ แม้เราจะบอกว่าเป็นสิ่งที่เราชอบนะ
มันต้องสักวันที่เราเผลอพูดออกมาว่า "น่าเบื่อว่ะ"

...

แม้แต่เกมที่เราชอบเล่น เพลงที่เราชอบฟัง
หนังสือที่เราชอบอ่าน บางครั้งเราก็ต้องวางมันลง เพื่อเริ่มค้นหาสิ่งที่น่าสนใจ

...

การเริ่มสิ่งใหม่ๆ เหมือนเราสร้างวงจรใหม่ๆ ที่เราอาจจะไม่เคยเจอ
เมื่อเราเบื่อหน่ายมันอีกครั้ง เราก็เริ่มใหม่อีกครั้ง

...

แต่บางครั้งก็เริ่มใหม่ของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน
บางคนเริ่มทันทีเมื่อคิด
 บางคนกำลังรั้งรอเพราะกลัวที่จะเริ่มใหม่
เสียดายกับวงจร วงกลมเดิมๆ ที่เราคิดไว้ว่า มันสวยที่สุดในชีวิต
บางทีถ้าเราเริ่มวาดวงกลมใหม่ มันอาจจะสวยกว่าเดิมก็เป็นได้
แต่มันคงไม่ใช่ทุกครั้งไปสินะ


....